Savcı vekili olmayan bir savcı yardımcısının temyiz başvurusunda bulunup bulunamayacağı hususundaki tereddüt.
Karar No : 4901/2
KONU
Savcı vekili olmayan bir savcı yardımcısının temyiz başvurusunda bulunup bulunamayacağı hususundaki tereddüt.
İNCELEME
Savcı vekili olmayan bir Savcı Yardımcısının temyiz başvurusunda bulunup bulunamayacağı hususunun, Sayıştayın bütün yargısal faaliyetlerini de ilgilendirmesi dolayısı ile Genel Kurulca karara bağlanmasına ilişkin Temyiz Kurulunun 29.4.1997 tarih ve 24059 tutanak sayılı kararı okunarak, gereği görüşüldü:
Konunun esasına geçilmeden önce, meselenin Temyiz Kurulunda görüşülen bir dosya münasebetiyle gündeme geldiği, Savcı vekili olmayan bir savcı yardımcısının temyiz başvurusunun kabul edilip edilmeyeceği hususunun Temyiz Kurulunca yapılması gereken temyiz incelemesinin bir parçası olduğu ve yargısal bir nitelik taşıdığı, bu nedenle konu hakkında görüş belirtilmesinin yargıya müdahale anlamı taşıyacağı ifade edilerek, meselenin Genel Kurulda görüşülmemesi gerektiği yolunda teklifte bulunulması üzerine yapılan görüşmeler sonunda;
Konunun, Temyiz Kurulunda görüşülen bir meselenin Genel Kurulca karara bağlanmasıyla ilgisi bulunmamaktadır. Burada söz konusu olan, Savcı ve savcı yardımcılarının görev ve yetkilerinin neler olduğu hususunda, 832 sayılı Kanunda yer alan hükümlerin yorumlanması ve idari bir kararla çözüme kavuşturulmasıdır. Ayrıca görüş istenilen mesele, sadece Savcı yardımcılarının temyiz başvurularıyla sınırlı olmayıp, yargı raporlarına görüş bildirilip bildirilemeyeceğini de kapsayan genel bir nitelik taşımaktadır. Bu nedenle, konu hakkında görüş bildirilmesinin yargıya müdahale anlamı taşımayacağına ve konunun Genel Kurulca görüşülerek karara bağlanması gerektiğine, çoğunlukla karar verildikten sonra konunun esasına geçildi.
832 sayılı Kanunun 3’üncü maddesinin 3’üncü bendi ile Sayıştay mensupları arasında sayılan Savcı ve savcı yardımcılarının atanmaları ve nitelikleri aynı Kanunun değişik 8’inci maddesi ile düzenlenmiştir. Bu madde hükmüne göre Savcı ve savcı yardımcıları arasında herhangi bir ayırım yapılmamıştır.
Diğer taraftan 832 sayılı Kanunun 20’nci maddesinde savcının görevleri sıralanmış, 56’ncı maddesinde hesap raporları hakkında Savcının yazılı düşüncesinin alınacağı belirtilmiş, ilamların bildirilmesi ve tavzihi başlıklı 63’üncü maddesinde ilamların bir nüshasının usulüne uygun olarak savcılığa tebliğ edileceği hükme bağlanmış, 68’inci maddesinde de temyiz isteğinin 63’üncü maddede yazılı ilgililer tarafından temyiz edilebileceği öngörülmüştür Keza aynı Kanunun 15, 16 ve 17’nci maddelerinde de Kurullarda Savcının bulunacağı ifadesine yer verilmiştir.
Görüldüğü gibi yargılamanın her aşamasında Savcının mütalaasının alınacağı ve Savcının bulunacağı öngörülmüş olmakla birlikte, bu görevlerin yerine getirilmesinde Savcılığın bir müessese olarak değerlendirilmesi, aynı nitelikleri haiz ve aynı şartlarla atanan savcı yardımcılarının da yetki devri ve iş bölümü çerçevesinde Savcılığa mevdu görevleri Savcı adına yürütmeleri atandıkları görevin tabii sonucu bulunmaktadır. Aksi halde Savcının Kanunla verilen görevleri fiziki manada bizzat yerine getirmesini ve savcı yardımcılarının atanma nedenlerini izah etmek mümkün değildir.
Ayrıca 832 sayılı Kanunda hangi işlerin bizzat Savcı tarafından yapılacağı, hangi işlerin savcı yardımcıları tarafından yürütüleceğine dair herhangi bir ayırıma yer verilmemiştir. Bu itibarla Savcılığa tevdi olunan görevlerin bir kısmının yapılacak işbölümü sonucunda Savcı tarafından yapılacak görevlendirme ve yetki devri sonucunda savcı yardımcılarınca yürütülmesinde Kanuna aykırılık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, Savcı tarafından usulüne uygun yetki devrinde bulunulduğu takdirde, savcı yardımcılarının Savcı adına temyiz başvurusunda bulunabileceklerine ve aynı esaslar çerçevesinde yargı raporları hakkında görüş bildirebileceklerine, çoğunlukla karar verildi.