Devlet MemuruKARİYER

Amirin Uygun bulması Haline Verilen Mazeret İzni

personel-9

Amirin Uygun bulması Haline Verilen Mazeret İzni

            657 sayılı Kanunun 104’üncü maddesinin (A), (B), (C) fıkralarında verilmesi zorunlu mazeret izinleri sayıldıktan sonra, bunlar dışında belirtilmeyen mazeretlerin de olabileceği düşünülerek genel bir düzenlemeye gidilmiş ve anılan maddenin (Ç) fıkrasıyla hüküm altına alınmıştır.

657 sayılı kanunun 104 maddesinin (Ç) fıkrasında, “Yukarda belirtilen hallerden başka, merkezlerde atamaya yetkili amirler, illerde valiler, ilçelerde kaymakamlar ve yurt dışında, diplomatik misyon şefleri tarafından dairesi amirinin muvafakatiyle, bir yıl içinde toptan veya parça parça olarak, mazeretleri sebebiyle memurlara 10 gün izin verilebilir

.

            Zaruret halinde on gün daha aynı usulle mazeret izni verilebilir. Bu takdirde ikinci defa aldığı bu izin yıllık izninden düşülür. Bu fıkra hükmü öğretmenler için uygulanmaz.

Bu izinler sırasında özlük haklarına dokunulmaz.”

Bu fıkrada, diğer fıkralardan farklı olarak mazeretlerin neler olduğu yasa ile saptanmamış ve verileceği değil verilebileceği belirtildiğinden bu fıkranın uygulanması amirin takdirine bırakılmıştır. Örneğin; İstanbul Defterdarlığında çalışan bir memur (A), (B), (C) fıkralarında sayılan haller dışında meydana gelen bir mazereti nedeniyle İstanbul Valisi tarafından Defterdarın muvafakat alınmak koşulu ile on güne kadar mazeret izni verilebilir.

Eğer amir memurun mazeretini kabule değer görmezse mazeret izni vermeyebilir. Diğer fıkralarda yer alan mazeret izinleri memura bir hak olarak verilmişken bu fıkrada belirtilen mazeret izni amirin takdirine bırakılarak hak olmaktan çıkarılmıştır.

(Ç) fıkrasının ikinci bendinde , “zaruret halinde on gün daha aynı usulle mazeret izni verilebilir. Bu takdirde ikinci defa aldığı mazeret izni yıllık izinden düşülür” denilmektedir. Eğer memur senelik iznini kullanmış ise verilecek olan ikinci on günlük sürenin hangi izinden düşüleceği konusunda yasada açıklık bulunmamasına rağmen, bu izin bir sonraki yılın izninden indirilmesi gerekmektedir. Bu durumda yıllık iznini kullanan ve daha sonra bir mazereti dolayısıyla ikinci on günlük iznini isteyen memura, amirlerinin bu izni vermemesi düşünülebilirse de; öyle bazı mazeretler vardır ki amir izin verme yetkisinin memurun lehine kullanabilir. Bu durumda ikinci on günlük mazeret izni, izleyen yıl izninden düşülmesi gerekmektedir. (Pınar, 2006)

Bir memurun kullanabileceği yıllık izni varken ona mazeret iznin verilip verilmeyeceği konusunda uygulamada sorunlar yaşanmaktadır, hatta bazı kurumlarda yasaklanmıştır. Maddenin ilgili fıkrasına bakıldığında, mazeret izninin yıllık izni olan bir memura verilmeyeceğine dair bir ibareye rastlanmamaktadır. Ancak ikinci bentte bu mazeretin devamı durumunda tekrar bir izne gerek duyulursa ikinci verilen izin yıllık izinden düşülmektedir ki bu görüşe katılmakta pek mümkün değildir.

Şöyle ki, yıllık izin bitmeden de mazeret izni verilebilir. Kanun koyucu izinleri yıllık izin, mazeret izni gibi ayırmış ne niçin kullanılmaları gerektiğini anlatmıştır. Her ne kadar uygulamada yılık izne mahsuben verildiği gibi yıllık izin kullanmadan da verildiği olmaktadır. Yıllık izin 657 sayılı Kanunun 102 inci maddesinde, memurun mazereti için değil dinlenmesi için verilmekte olan bir izindir; mazeret izni de 104 üncü maddenin (Ç) bendinde mazeretin göre verilecek ayrı bir izindir. Ki buradaki sorun yukarda da belirttiğimiz gibi bu iznin amirin takdirine bırakılmış olmasıdır. Yalnız bu izin, memurun yıllık izinlerine ilave olarak her sene kullanabileceği bir izin hakkı olarak da görülmemelidir.

Memur izinli olduğu süre zarfında özlük haklarına dokunulmayacağı ilgili fıkranın son bendinde hüküm altına alınmıştır. Ayrıca maddede asıl ya da aday memur ayrımı yapılmadığından bir yıllık memuriyet hizmetini doldurmayan aday memurlar da mazeret izninden yararlanır.

Bu fıkra öğretmenler hakkında uygulanamaz hükmüyle, öğretmenler kabul edilebilir sebepleri de olsa mazeret izni talep etme hakları yoktur.

Yukarda da belirtildiği gibi yasanın 104 üncü maddesinin (C) fıkrasında belirtilenlerin dışında, memurun aile fertlerin vefatında bu izin verilmemektedir ki bu aile fertlerinin de mazeret izni kapsamına sayılması gerektiği düşünülmektedir.

657 sayılı Kanunun 104 üncü maddesinin (A), (B), (C) fıkralarında belirtilen mazeret izinleri gibi (Ç) maddesinin de uygulanabilirliğinin sağlanması yerinde olacaktır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.